herman de vries random objectivations

Tijdens de pinksterdagen, op 4, 5 en 6 juni toont Bert Kuipers Kunsthandel, werken van herman de vries uit de collectie van het Rijks Museum Twenthe. De expositieruimte aan de Lonnekerspoorlaan 104 in Enschede is opgenomen in de route van het Lonneker KunstenLandschap in 2022. De tentoonstelling Random objectivations is tijdens deze manifestatie dagelijks te zien van 11.00 uur tot 17.00 uur. U bent van harte welkom!

Het werk van herman de vries uit de zestiger jaren wordt veelal gekarakteriseerd met de kernbegrippen van de internationale nul- en zerobeweging; serialiteit, neutraliteit, strakke ordening, veelal uitgedrukt in toevalscomposities van wit. In 1961 schrijft hij in ‘nul = 0’ dat de kunst in deze stroming een weergave is van een werkelijkheid die altijd al bestaan heeft, dat de kunstwerken geen relatie hebben met hun maker en dat deze werken niets anders zijn dan wat ze zijn; ‘niks’. Alles is eenheid, gebeurt tegelijkertijd, stilstaand en zonder tegenstellingen.

In 1975 neemt de vries afscheid van zijn oude werk. De natuur begint zijn kunst naar de kroon te steken. Random objectivations worden natural relations. Waarom nog de betekenisloze abstractie van nul, als het beste model van de werkelijkheid de werkelijkheid zelf blijkt te zijn. In de natuur gebeurt ook alles tegelijkertijd, er zijn geen tegenstellingen en er is geen hiƫrarchie. Bijgevolg schrijft herman de vries zijn naam zonder hoofdletters.

In zijn autobiografie ‘bron’, een lijvig boek zonder hoofdletters, legt hij uit hoe in zijn atelier van tweehonderd vierkante kilometer, dat geleidelijk zal uitdijen tot de halve wereld, zijn werken tot stand komen. Met de oude ordeningsprincipes van ‘nul’ en door filosofische en botanische onderzoekingen maakt hij de samenhang der dingen in hun eindeloze variaties inzichtelijk. Aarde wordt uitgewreven, boomstammen in een gouden kader gezet, grassprieten tussen glasplaten geklemd, boomblaadjes in series systematisch geordend. De natuur wordt een sanctuarium. ‘Ambulo ergo sum’, ik wandel dus ik ben. Altijd stroomt het oog en bestanddelen uit het immer wijkende worden tot poĆ«tische artefacten; de waarheid van wat is.

Ik wens u veel kijkplezier,

Bert Kuipers